مسجد امام حسین علیه السلام باغزندان (تکیه قلعه)

مسجد امام حسین علیه السلام یکی از مساجد فعال باغزندان است.

در بیستم شعبان سال 1284 ه.ق کربلایی طالب فرزند اسماعیل باغزندانی یک ملک را که در تکیه قلعه باغزندان قرار داشت وقف عزاداری اباعبدالله الحسین علیه السلام نمود و تولیت آنرا به مرحوم نصر الله بیک فرزند خلف محمدخان بیک باغزندانی و پس از او به اولاد ذکور او سپرد.

در سال 1314 ه.ق یکی از خانمهای ساکن باغزندان به نام کربلایی فاطمه خانم دختر حسن شیرازی ملک خود که کنار نهر اردیان بود را وقف حسینیه تکیه قلعه باغزندان نمود و تولیت آنرا به مشهدی قنبر فرزند حاج نصرالله و پس از او فرزندان پسری ارشدش سپرد. و همچنین وقف دیگری در سال 1327 ه.ق توسط کربلایی غلامرضا خراسانی الاصل باغزندانی برای این حسینیه انجام شد…


در دوران مبارزات پیش از انقلاب، مسجد قلعه باغزندان محل سخنرانی و روشنگری حجت الاسلام و المسلمین شیخ علی اکبر معصومی (اولین نماینده شاهرود در مجلس) علیه نظام طاغوت بود.  ایشان درحالیکه مسجد و تکیه در محاصره مأموران بود، کتاب ولایت فقیه امام خمینی رحمه الله را بر فراز منبر میخواند و مردم را به گرایش و لبیک به ولی فقیه دعوت میکرد. با هجوم مأموران به مسجد، وی از منبر پایین آمد و به صورت ناشناس در میان مردم از مسجد خارج شد…

در آن شبها حاج آقا معصومی شعر “سوگند” سروده فضل الله صلواتی (طوفان) را روی منبر زمزمه میکردند و در سال 1398 که در همین مسجد منبر رفته بودند به یاد آن روزها افتادند و بخشهایی از آن را خواندند:


برپایی نماز جماعت صبح در تمام سال و نوای هر هفته دعای ندبه در صبح جمعه ها از برنامه های خاص این مسجد است. همچنین در مناسبت های گوناگون برنامه های سخنرانی و بزرگداشت اهل بیت علیهم السلام در این مسجد برگزار می شود.

این مسجد تا سال 95 ، “مسجد قلعه” نام داشت و از آن پس به نام “مسجد امام حسین علیه السلام” نامیده شد.

سابقا در زیرزمین این مسجد یک آب انبار وجود داشت که مدتی بدون استفاده ماند، لذا سقف آن پوشیده شد و تبدیل به زیرزمین شد. پایگاه بسیج صاحب الزمان باغزندان مدت ها در آن زیرزمین قرار داشت و بسیجیان از آنجا و از مسجد برای برنامه ها استفاده می کردند.

 

مسجد امام حسین علیه السلام، شب عاشورا 96

.

جمعی از خدام مسجد امام حسین علیه السلام باغزندان (تکیه قلعه) و حجت الاسلام شرافتمند

تصاویری از خدام و عزاداران در محرم 1402: