آقای محسن مزینانیان شاعر جوان و خوش قریحه باغزندان است. وی سروده های زیبایی در محبت اهل بیت علیهم السلام دارد. از دیگر از دغدغه های او احیای ادبیات و لهجه شاهرودی است.
از سروده های ایشان:
دارایی من حسین(ع) و عشق است حسین / دنیا برِ من با تو بهشت است حسین
این سینه ناقابل بشکاف ببین / هر گوشه آن به خون نوشته ست حسین
ای کاش دلم ازین قفس پر بزند / دیوانه شود به سیم آخر بزند
یا رب به پر و بال دلم کن نظری / تا بار دگر به کربلا سر بزند
این نغمه با نوای تو نزدیک میشود / این شعر با غریب تو تحریک میشود
از لابلای این همه فریاد بی صدا / تنها صدای توست که تفکیک میشود
شب میرسد و رهگذران گمرهان محض / خورشید، نور بخش که تاریک میشود
افکار صادقانه و پاکی که داشتیم / غرق ترانه های رمانتیک میشود
هم عصر من که اول راه است و خامِ خام / جای نماز عاشق موزیک میشود
این فکر روز پیش مرا محو کرده بود / چادر حریف مانتوی آنتیک میشود؟
این طرز فکر نسل جوانست وای من / شلوار تنگ و موی فشن شیک میشود!
آقا نظاره کرده و احوال ما ببین / خوب زمانه بد شده بد نیک میشود
تا کی برای آمدنت استخاره کرد؟ / مرگ زمین به ثانیه نزدیک میشود…
