محمدرضا مزینانیان در سال 1336 در محله باغزندان چشم به جهان گشود. پدرش حاج عباس حبیب از نیکوکاران و مؤثرین محله و مادرش خانم معصومه عامریان دختر حاج اسماعیل ملاقربان زنی باتقوا و مهربان بود.
محمدرضا مزینانیان همراه برادرش حاج حمید سالهای اولیه خدمتش در آموزش و پرورش را در منطقه کالپوش گذراند. پس از چند سال به ابراهیم آباد میامی منتقل شد و در همان ایام بود که ازدواج کرد. پس از آن به شاهرود منتقل شد و در سال 1370 مدیریت مدرسه امیرکبیر را بر عهده گرفت. در این زمان مدارس استعدادهای درخشان به تازگی راه افتاده بود و مدرسه امیرکبیر در زمان حاج محمدرضا توانست رتبه بالایی در قبولی آن مدرسه به دست بیاورد. پس از آن مدیریت مدرسه میثاق را بر عهده گرفت و خدمان شایانی برجای گذاشت. از جمله اینکه در سرمای زمستان چند کلاس نو ساختند. بنا استاد محمد ناظمی بود و کارگران را مرحوم سرهنگ علی اصغر میرحسینی که رئیس زندان بود از زندانیان میفرستاد.
حاج محمدرضا مزینانیان در سال 1375 بازنشسته شد و مدرسه غیرانتفاعی فروغ دانش را تأسیس کرد. مدرسه ابتدا در خیابان شهربانی قرار داشت و از همان ابتدا با درصد بالای قبولی شاگردان در مدرسه استعدادهای درخشان خود را به عنوان مدرسه موفق شهرستان معرفی کرد. پس از چند سال ساختمان نوی مدرسه در شهرک گلها آماده شد و مدرسه به آنجا انتقال یافت. بعدها پیش دبستانی و مقطع راهنمایی نیز به آن مدرسه افزوده شد.
حاج محمدرضا که مدیری توانا بود و درایت و هوشمندی را با دانش و تجربه آمیخته بود، یک معلم نخبه پرور هم بود و با تشکیل کلاسهای تیزهوشان توانست بسیاری از دانش آموزان مستعد را شناسایی کند و آنها را به خوبی آموزش بدهد.
تمام آنچه گذشت فقط مربوط به مسائل کاری حاج محمدرضا بود که نمیتواند درخشش دیگر عرصه های فعالیت وی را نادیده بگذارد
حاج محمدرضا مزینانیان یکی از نیکوکاران بزرگ بود که ابعاد کارهای خیرش هرچند بسیار گسترده است لیکن به دلیل شدت پرهیز او از دیده شدن، این عرصه فعالیتش کمتر گفته و دانسته شده و نگارنده که از برخی از آنها اطلاع دارد به جوانمردی و سخاوت و اخلاص آن مرد بزرگ شهادت میدهد.
حاج محمدرضا خادم مسجد حضرت ابوالفضل علیه السلام باغزندان بود و سعی میکرد هرشب خودش را به نماز جماعت برساند و در مراسم قرآن و اهل بیت علیهم السلام شرکت نماید و موقع کارها در کنار سایر خدام حضور فعال و بی ریایی داشت.
حاج محمدرضا مزینانیان بر اثر ابتلا به ویروس منحوس کرونا پس از مدتی تحمل بیماری در شامگاه جمعه نهم مهر 1400 به دیدار معشوق خویش شتافت و پیکر پاکش در مزار باغزندان در جوار مزار پدر مرحومش آرمید.